Mijn visie

De 'eeuwige student', dat ben ik misschien wel. En dan niet alleen door m'n scriptievertraging maar vooral omdat ik er van overtuigd ben dat ik nóóit uitgeleerd ben (en kan zijn). Er is altijd wel iemand die iets net op een andere manier kan brengen of me tot volledige nieuwe inzichten kan leiden waar ik mijn kennis weer mee uit kan breiden. Wat ik nú vindt kan over twee jaar weer verandert zijn en dat zie ik dan maar als vooruitgang. De rode draad die ik voor mezelf aan wil houden in het houden, omgaan en rijden of werken met paarden is dat rekening gehouden wordt met de natuur van het paard. Deze drie belangrijke pijlers blijven altijd terug komen en volgens mij zijn deze drie ook altijd onderhevigd aan elkaar en staan constant met elkaar in verbinding. 

Een voorbeeld, om tot een optimale prestatie te komen is de manier van houden volgens mij minstens zo belangrijk als de manier waarop het paard getraind wordt. Om volledige harmonie en samenwerking (daar werkten we oorspronkelijk toch allemaal naartoe?) te bereiken is de gemoedstoestand en moedwilligheid (beïnvloed door bijvoorbeeld zijn huisvesting e.d.) van het paard tegenover zijn ruiter namelijk volgens mij minstens zo belangrijk. 

Een uitspraak van Xenophon (de eerste in de geschiedenis die iets schreef over de rijkunst) geciteerd uit zijn boek: 'Wat onder dwang bereikt wordt, wordt zonder verstand bereikt en is net zo lelijk als het met de zweep slaan en met de sporen porren van een danser'

We moeten dus samenwerken om te bereiken wat we willen. Want wat geeft ons het recht om onze paarden te behandelen als onze minderen, of onze 'onderdanen' die puur en alleen voor ons plezier dienen? Net als een motor waar je op een mooie zomerdag een rondje mee gaat rijden en dan weer terugparkeerd in de garage.  Zijn we het niet verplicht om op het moment dat we een prestatie van dat dier gaan vragen op z'n minst ook wat voor 'm terug te doen? En dan niet op de manier hoe wij mensen de zaken zien: een 'lekker warm' stalletje en niet te veel hooi want daar wordt 'ie dik van en drie keer per dag een schep brok. Maar rekening houdend met de natuurlijke behoeften van het paard. Ik denk het wel.

Dit stuk zal ik langzaamaan uit gaan breiden met onder anderen de volgende onderwerpen.

Huisvesting

Sociaal contact

Beweging

Training

Voeding