Pa heeft vandaag weer een nieuwe baal hooi neergelegd waar ze dus gezellig met z'n drieën omheen stonden te eten, waarbij Erengue precies mooi schuin langs de baal 'klaar' stond om op te stijgen, het enige wat ik dus hoefte te doen was eerst op de baal klimmen om überhaupt in de buurt van z'n rug te kunnen komen. Nu leek echt op 'm gaan zitten me nog een beetje te veel van het goede (zeker in m'n eentje) vandaar dat ik eerst maar eens over 'm heen ben gaan hangen. Zoals verwacht gaf hij geen kik en vond het kennelijk wel prima want hij bleef gewoon door staan te eten.
Toch gaaf, om zo voor het eerst met dit soort dingen bezig te zijn met je paard die je vanaf de állereerste dag dat hij hier voet op aarde zette al kent. Ik was er al van overtuigd, maar het is echt een fantastisch paard. Van de week grapte ma en ik nog dat hij een super politiepaard zou kunnen zijn, door zijn imponerende hoogte en onverschrokken nuchtere karakter.
Eigenlijk is hij echter vooralsnog Precies zoals ik vier jaar geleden wenste toen we een hengst uitkozen om Pepe mee te laten dekken. Een vos, liefst met een bles, twee of vier witte benen (oke dit zijn er 2,5 geworden, één voorbeen is niet helemaal wit maar ook niet helemaal bruin), niet te klein (had immers niet gewenst hoe groot dat ik dan eigenlijk wel graag wilde dat 'ie zou worden...), nuchter en braaf en bij voorkeur ook nog drie fijne correcte basisgangen.
Qua extrieur ontwikkelt hij zich de laatste paar maanden ook steeds meer richting een 'echt' paard, heeft wel een sabelbenige stand achter maar gezien onze trainingsmethode lijkt me dat dit in de toekomst geen problemen op hoeft te gaan leveren. Verder heeft hij normale voetassen welke achter iets weker lijken, maar wat voornamelijk zijn sabelbenige stand heeft als oorzaak. In tegenstelling tot zijn moeder staat hij gelukkig zowel voor als achter wel gewoon recht, Pepe staat voor namelijk toontredend en achter frans wat beide voor overmatige belasting van de pezen zorgt. Ik merk wel dat nu ze langer zonder ijzers staat haar stand (verbazingwekkend) minder afwijkend en steeds rechter wordt.
Ik kan het niet vaak genoeg zeggen, maar zijn allerbelangrijkste eigenschap die ik het állerbelangrijkst van allemaal vind is dat 'ie onwijs lief is. Het is echt de grootste schat. Samen met Bright-One trouwens, maar die kan nog wel eens chagerijnig kijken als ze bijvoorbeeld aan het eten is. Maar Erengue heb ik écht nog nóóit boos of chagerijnig gezien. En af en toe is hij ook nog fotogeniek ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten