In plaats van een 'grote mensen gebit' ;-) Toen ik vanmiddag namelijk in Erengue z'n mond keek zag ik dat hij zijn eerste binnensnijtand gewisseld had! De melksnijtand was er dus uit en heeft plaats gemaakt voor een blijvende snijtand! Weer een stap in de richting van volwassenheid :-) Helaas lukte het niet om het gebit van Erengue zelf op foto vast te leggen, met één hand z'n mond open houden én 'm stil laten staan voor de camera was namelijk net iets te veel gevraagd, maar het zag er bíjna zo uit hahaha!
Ern is momenteel 2 jaar en bijna 8 maanden. Vanaf 2,5 jaar starten paarden de binnensnijtanden te wisselen. Ik verwacht dan ook dat hij de komende maanden ook zijn andere binnensnijtanden zal verruilen voor blijvende. Tot ongeveer 5 á 5,5 jaar blijven ze deze snijtanden wisselen, voorlopig kunnen we er dus nog even tegen.
Rond de leeftijd waar hij nu zit (2 jaar en 8 maanden) wisselt een paard normaal gesproken ook de eerste kiezen. Vervolgens straks rond de 2 jaar en 10 maanden de tweede kiezen. Doordat ze op de wei staan is het géén doen om tandjes te zoeken (wat op stal vaak wel kan, de kans is goed aanwezig dat je er dan een in de voerbak tegenkomt, of tijdens het uitmesten). Wel is het handig om op de hoogte te zijn van dit soort wetenswaardigheden omdat het een verklaring kan vormen waarom je jonge paard tijdelijk wat 'moeilijker' of anders eet. Nu merk ik daar bij Erengue gelukkig (nog) niets aan, maargoed hij heeft ook pas één tandje gewisseld.
Ook is het belangrijk om dit regelmatig te controleren en je paard aan te wennen om in zijn mond te kijken zodat wannéér er eens een dierenarts of tandarts bij moet komen om wat gebitsverzorging te doen dit zo min mogelijk stress oplevert voor het paard.
Een andere reden om het gebit (en de manier van eten checken op afwijkingen) regelmatig te controleren omdat tijdens het wisselen zogenaamde 'doppen' kunnen blijven zitten. Een dop is eigenlijk de afgesleten melktand, soms komt het voor dat deze aan de blijvende tand blijft zitten, wat er vervolgens weer voor zorgt dat er voedselresten tussen kunnen gaan zitten die kunnen gaan rotten. Je kunt dit vaak herkennen uit een rottende lucht uit de mond van het paard, ingrijpen van de dierenarts of tandarts is dan noodzakelijk om ontstekingen te verhelpen of voorkomen.
Bij ons is Anke Oerlemans geweest en dit is echt een ware vakspecialist. Anke is opgeleid tot dierenarts en is zich hierna gaan specialiseren in tandheelkunde bij paarden. Hierdoor is zij ten eerste bevoegd om het paard te sederen én kan daarbij ten tweede ook alle benodigde behandelingen uitvoeren door haar uitgebreide arsenaal aan 'gereedschap'.
Als ik het verschil bekijk tussen de tandartsen die ik eerder paarden heb zien behandelen (met de hand met een vijl, soms ongesedeerd) en tussen hoe Anke de paarden behandelde kun je het eigenlijk vergelijken met een barbaarse middeleeuwse methode (met de hand) en een preciese moderne techniek (Anke, met haar elektische vijlen die de paarden áltijd licht sedeert zodat ze rustig en stil staan waardoor ze uiterst precies kan werken). Ongesedeerd met de hand vijlen is in mijn ogen dus niet echt meer van deze tijd, maargoed ik ben maar een simpele consument zonder specialistische kennis op dat gebied ;-) ik probeer het te bekijken vanuit het oogpunt van het welzijn en comfort van mijn paarden.
Let op: veel paardentandartsen zijn géén dierenarts, dit betekend dus ook dat deze niet bevoegd zijn om een paard te sederen. Er zijn er genoeg die dit wel doen maar neem alsjeblieft het risico niet, een ongeluk zit in een klein hoekje en zo iemand is niet opgeleid om dat soort handelingen uit te voeren. Je wilt niet dat je je meest kostbare bezit door misschien een kleine fout kwijtraakt.
