Pepe en Bright-One hebben niet alleen baat bij het feit dat ze de niet meer naar 'binnen' hoeven, maar ook hun dag (en nacht) ritme is compleet verandert. Voorheen gingen ze 's nachts altijd op stal met een goeie portie hooi/kuil en waren ze verplicht om hier te rusten, ze konden immers niet anders omdat ze de ruimte niet hadden om te bewegen (Bright-One dacht hier trouwens soms anders over maargoed..) Gevolg was dat zodra ze overdag op de wei kwamen ze begonnen te bunkeren omdat ze wisten dat er de komende nacht weer een vastperiode aan zou breken. Hoe groot de portie hooi die je 's avonds geeft ook is, zonder slowfeeder is het met hooguit een uur of twee toch echt op. Wat betekend dat ze tot de volgende ochtend gedoemd waren om te vasten.
Uit onderzoek is gebleken dat meer dan 70% van de 'sport'paarden een maagzweer heeft. Een belangrijke mogelijke oorzaak hiervan is het verstrekken van te weinig ruwvoer, een andere belangrijke reden kan stress zijn. Ook al wil je je paard niet onbeperkt ruwvoer geven doe je er al goed aan om het over kleinere porties te verdelen die je vaker verstrekt (dus in plaats van twee keer per dag een grote portie, 5 keer per dag en nacht -of vaker- een kleinere portie) zodat het paard het kan verdelen over de gehele dag (en nacht). Ook kan het ruwvoer in een slowfeeder verstrekt worden, zodat hij langer doet over de zelfde portie. Een goede 'maatstaf' om aan te houden is dat paard maximaal 4 uur zonder ruwvoer 'kan'. Dit omdat het spijsverteringsstelsel van het paard gemaakt is op een constante aanvoer van ruwvoer. De maagwand produceert constant maagzuur om een begin te maken aan de vertering van de inkomende voeding. Dit proces gaat ook door als er geen voedsel in de maag is. Wanneer er enkel maagzuur in de maag is kan dit de maagwand beschadigen, wat weer kan leiden tot maagzweren. Wanneer een paard continu ruwvoer tot zich krijgt moet hij kauwen wat er tot leid dat hij speeksel aanmaakt, in dit speeksel zit een stof (natriumbicarbonaat) die het maagzuur neutraliseert en maagzweren helpt te voorkomen.
Oke, genoeg gebetoogd over het belang van constante toegang tot ruwvoer ;-) maar wel goed om het belang hiervan aan te geven en hoe blij ik ben dat ze nu 24/7 op de wei staan en dus constant wat kunnen eten, en weer wat lopen of dutten. Paarden hebben namelijk niet een dag/nachtritme zoals wij dat hebben. In totaal slaapt een paard namelijk minder dan 3 uur per dag. Het grootste deel van dit 'slapen' bestaat voornamelijk uit soezen en dutten, telkens een paar minuutjes en dan weer wat eten, lopen, spelen of het hebben van sociaal contact met de weidegenoten/buren (zoals Bright-One en Pepe dus...). Eigenlijk is het dus heel onnatuurlijk voor ze om 's nachts op stal te moeten. Bij Pe en Bright-One zie ik nu dat dat 'natuurlijke ritme' van eten, slapen, spelen, lopen, 'buurten' echt terug komt. Een andere zaak waar ik wel een klein beetje bang voor was (en gister ook al over schreef) was dat ze erg dik zouden worden van dat onbeperkte gras, dat is nu dus zeker niet het geval. Ze zijn eerder afgevallen dan aangekomen!
Als ik qua slaap naar Erengue kijk, die heeft dit ritme duidelijk nog niet te pakken, die slaapt soms zo diep (en snurkt ook mega hard!) dat ik 's nachts (ja hij slaapt wel 's nachts..) gewoon uit bed ga om te kijken of alles wel goed gaat. Net als wat honden doen is hij volgens mij in z'n dromen soms achter knappe merries aan aan het rennen (je ziet z'n benen dan ook bewegen) en hinnikt dan ook zacht. Het ziet er heel schattig uit maar laat toch wel zien dat hij eigenlijk ook gewoon lekker 24/7 op de wei/buiten zou moeten. Hij staat nu samen met Bert in de stal met uitloop thuis maar je merkt toch dat ze dan 'meegaan' in ons dag/nacht ritme. Zodra hij man-man af is mag hij naar Pe en Bright-One, ik heb het hem nog maar niet verteld want dan kan 'ie waarschijnlijk niet wachten ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten