woensdag 27 juli 2011

Vrijheid

Vrijheid, iets waar veel mensen erg veel waarde aan hechten. Ik in ieder geval wel, en ook een belangrijk punt wat uitermate sterk in mijn visionboard naar voren kwam!

Het begrip 'vrijheid' kun je op verschillende manieren uitleggen, want wat is nou vrijheid? In het werken met paarden merk ik dat ik probeer er naar te streven om het paard zoveel mogelijk vrijheid te bieden en hier in de samenwerking te zoeken. Ja samenwerking. En dat doe je dus met z'n 2en en niet alleen als 'baas' van het paard die orders opgeeft. Bij mijn eigen paarden merk ik dat vrijheid echt een issue is wat vaak naar voren komt. Met Erengue heb ik dit nog niet zo specifiek kunnen ervaren maar met Pepe en Bright-One des te meer.


Vrijheid is in de beleving waarin ik er voornamelijk waarde aan hecht het kunnen maken van je eigen keuzes. Gelukkig heb ik het grootste deel van mijn leven van deze vrijheid mogen genieten (vanaf het moment dat dat verantwoord was dan...) En graag geef ik mijn paarden ook die mogelijkheid zo veel als dat kan en om eerlijk te zijn, ook zo ver als ik dat durf. Want voor net als veel anderen beperk ik ook de vrijheid van mijn paarden mede voor hun eigen veiligheid. Het zou wat zijn als ze helemaal los zouden kunnen lopen en zelf konden kiezen waar ze in de wei zouden staan en net als wij mensen konden gaan en staan waar ze willen. Nee, dat dus niet.

Wel heb ik van Pepe geleerd hier een middenweg in te vinden. Mevrouw Pepe heeft er een gruwelijke hekel aan om vast te staan en toen er bij mij weer een opwelling kwam waarom ik dacht 'meer' te zijn dan mijn paarden en waar ik het recht vandaan haalde om ze dingen op te leggen (en dus ook vast te zetten) besloot ik haar in de stal voortaan los te laten staan. En warempel wat bleek, Pepe staat dan dus gewoon keurig te wachten. Hoe 'vervelend' en ongedurig ze is als ik haar vastzet zo rustig en ontspannen is ze als ik haar los laat staan. Ik kan haar zelfs 'parkeren' (soms wel met wat hooi overigens), vragen te blijven staan, zelf wat spullen op gaan ruimen of wat anders gaan doen en haar vervolgens gewoon weer op de afgeleverde plek terugvinden. Voor veel mensen klinkt dit nu waarschijnlijk als iets simpels en 'aan te leren gedrag'. Ja dat klopt, dit kun je je paard namelijk ook aanleren, maar vanaf het moment dat 'ie losstaat heeft hij/zij zelf de keuze heeft om te blijven staan. Voor mijn gevoel geef ik ze hiermee ook een stukje vertrouwen en respect, het is denk ik alleen wel net zo als met kleine kinderen, de grenzen moeten eerst bepaald worden voordat het veilig en verantwoord is om ze er zelf mee aan de haal te gaan.

Pepe wacht geduldig tot het stopt met
regenen en ze terug de wei op mag

Bright-One is dus zo'n gevalletje waarbij eerst de grenzen bepaald moesten worden. Als ik die vanaf moment een los had laten staan had ze als een ongeleid projectiel de stal rond gegaan, deels in paniek en deels uit nieuwsgierigheid om vanalles overhoop te halen en op te eten. Het vraagt dus ook een stukje respect van het paard voor jouw vraag, het blijven staan. Maar oke, toch weer beperkte vrijheid dus. Omdat ik tot op heden niet beter weet dan dit is dit voor mij momenteel waarschijnlijk de beste aanpak maar ik hoop ooit op een punt te komen waarop ik de ultieme wijsheid bezit om alles in vrijheid te kunnen doen. Dat zou fantastisch zijn!




Geen opmerkingen:

Een reactie posten