Toen ik pas terug op de hoefsmid stond te wachten met Erengue bedacht ik me hoe jammer het was dat ik nog niets met 'm 'kan' doen. Niet dat ik er echt veel tijd voor heb en het Kan natuurlijk altijd, maar omdat ik 'm graag de tijd wil geven om groot en sterk te worden wil ik nog niet met 'm aan het werk. Voetballen daarentegen is gewoon een beetje lol maken en niet te vergelijken met werk.
Aangezien we er inmiddels allemaal wel redelijk van overtuigd zijn dat 'ie behoorlijk bomproof is leek me een introductie aan de paardenvoetbal wel leuk. Ageeth heeft zo'n mooie grote die eigenlijk een beetje werkloos lag te wezen, dus een mooie aanleiding om Erengue daar eens een beetje mee te entertainen tijdens het wachten op de smid.
Toen ik het paard-in-kwestie in de bak had opgesloten en de bal via het schapenhok naar buiten haalde waren alle andere paniekhazen op de wei er ook al van op de hoogte. Die zagen dat 'enge ding' al van heinde en verre aankomen en probeerde Ern er van een afstandje al rennend en snuivend van te overtuigen dat 'ie zeker niet bij dat ding in de buurt moest komen. Mocht 'ie dat wel doen, dan zal hij er vast op z'n minst door opgegeten worden. Ofthans, zo waren de meningen uit de groene velden verdeeld.
Gelukkig was mijn grote held er totaal niet van onder de indruk, sterker nog, hij wilde niet eens aan de kant zodat ik de bal over het hek de bak in kon gooien! Toen dit vreemde object eenmaal goed en wel in de bak lag moest 'ie natuurlijk even uitgebreid besnuffeld en gekeurd worden. Ook werd even gecheckt of 'ie kapot kon. Gelukkig viel dat mee omdat er een keurig hufterproof hoesje omheen zit waar aan ze 'm zelfs kunnen vastpakken.
Omdat mijn idee in eerste instantie was om 'm te 'desensibiliseren' met door 'm te laten wennen aan 'enge' dingen besloot ik om eens te kijken hoe hij zou reageren als ik met de bal om 'm heen rolde. Dit alles was geen probleem. Hij stond immers los en kon zelf besluiten wanneer hij het genoeg vond. Gek genoeg leek hij het zelfs wel leuk te vinden. Omdat het bij Erengue vaak niet gek genoeg kan gaan probeerde ik uit joligheid eens uit hoe hij reageerde als ik die bal op zou tillen en langs 'm zou laten rollen.... Nou... Je raad het al, ook niets aan de hand. Logisch gevolg dus dat 'ie vervolgens op z'n rug lag. Uiteindelijk heb ik 'm zelfs over z'n rug heen en weer kunnen rollen, licht laten stuiteren, met 'm mee gewandeld (met de bal op z'n rug) toen 'ie wat ging stappen én als klap op de vuurpijl 'm over 'm heen gegooid. Waar 'ie overigens geen van alle keren van onder de indruk was.
Inmiddels snapt 'ie dat als ik de bal tussen hem en mij in leg hij er tegenaan kan schoppen (en ik dan natuurlijk achteruit loop) waardoor het lijkt alsof hij echt voetbalt. Na de eerste introductie heb ik de bal nog twee keer tevoorschijn getoverd en beide keren vond hij het weer net zo leuk.
Ik zie voor Erengue een mooie toekomst weggelegd als 4benige Kruijff! Vaarwel dressuurcarriere! ;-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten